[M] Czasami...

Aliś

-------------

Laiquendi

Żałuj, Christine, żałuj, dobrze Ci tak ;P Wszak poślubić taki wulkan namiętności, jakim jest Raoul... Dobra, to zbyt straszne, żebym była w stanie sobie to wyobrazić.
Bardzo mi się podoba. Cóż, ja ogólnie lubię takie zabiegi. Punkt widzenia bohatera przedstawiony z perspektywy czasu, który upłynął od znanych nam wydarzeń zawsze mnie interesował (choć z drugiej strony wolę takie miniaturki niż całe książki...bo kontynuacja np. Hrabiego Monte Christo to była dla mnie największa zbrodnia wszechczasów). I te przemyślenia właśnie pasują mi do naszej podstarzałej Krystynki. Też zawsze wyobrażało mi się, że będzie miała wszystko, lecz równocześnie zawsze będzie jej czegoś brakowało (oczywiście oprócz prawdziwego mężczyzny za męża ;P).

Jej, sama zaczęłam kiedyś ff-a z Upiora po kilku latach, ale to było... złe, bardzo złe o.O.

Aliś

Krystynka wpasowała się we mnie :P. Ja w sumie staram się wykorzystywać czas teraźniejszy w pierwszej osobie do granic możliwości, wykonując różnorodne zabiegi, przy okazji traktując każdy z nich jako ćwiczenie stylu [czasem nawet jego naginanie, ale to zupełnie inna kwestia ;P].
Dzięki, Lai!

O, dokończ tego ffa z Upiora. Jam ciekawa, naprawdę (;

Laiquendi

No i słusznie, takie ćwiczenia są najlepsze- a jeśli jeszcze wychodzą w ten sposób to w ogóle super Happy

. Ja się strasznie lubię wyżywać na ulubionych bohaterach, choć nie zawsze to zapisuję Wink (1)

Nie, Aliś, wiesz, to w ogóle jest crossover (czy jak to się tam nazywa) z inną książką i za sam pomysł chyba powinnam sama siebie spalić na stosie xD

Kama

Choć przedstawienia nie widziałam (a w telewizji oglądać nie będę póki na żywo nie zobaczę), znam większość piosenek na pamięć z Upiora z Opery.

Ładnie napisane. Naprawdę. Niektóre momenty bardziej (Wiesz, chciałabym być znowu młodsza.) , a niektóre mniej. Powiało jakąś delikatnością, wiosną, czymś takim świeżym w tym tekście i nie chodzi mi tu o twój styl. Tylko o przedstawienie Christine. Pewnie to opisy kwiatów tak nakierowały moją wyobraźnię, ale to jednak wskazówka. Mnie starość, nawet wesoła, kojarzy się z innym klimatem.
Aczkolwiek wszystko co powinno być jest: tęsknota, wspomnienia, rozmyślania...
Udany tekst, temat doborowy - nie ma czego zarzucić. No może poza brakiem większych emocji, ale to już moje prywatne preferencje - nie mogę pod tym względem oceniać zbyt ostro. Dobre jako ćwiczenie, a niezbyt wiele wnoszące jako dzieło.

Pozdrawiam

Aliś

Odnośnie zaparcia się na obejrzenie 'na żywo', chyba podziwiam. W sumie dobre filmy należy oglądać tylko w dobrej jakości; telewizja luksusu delektowania się takimi filmami nie zapewnia, niestety. A już najmniej Polsat - pamiętam do dzisiaj, jak się wkurwiałam za długie reklamy x_____x.

Wiesz, tym razem ten tekst rozgryzłaś. Każdy ma swoje inne wyobrażenie, ja akurat Christine wyobraziłam sobie jaką nudną, starą mężatkę z jeszcze nudniejszą przyszłością. Bo w sumie Christine była bezdennie głupia (przynajmniej jak dla mnie XDDDD).
Dzięki! ^^'

Laiquendi

Aliś, bo ja kocham tę książkę i nie powinnam jej była robić takich rzeczy xD

Ha, no bo to prawda! Szczególnie jeśli brać pod uwagę sam film, to Christine jest osobą kompletnie bez kręgosłupa. Wybrała łatwą stabilizację przy bogatym, no niech będzie, że kochającym, ale przede wszystkim śmiertelnie nudnym mężu, racjonalnie nie dając się ponieść porywom namiętności xD W sumie większość swego młodego życia spędziła w operze, w jakże specyficznej panującej tam atmosferze, strzeżona i uczona przez swego Anioła Muzyki, potem przeżywała takie uniesienia i na czym się skończyło? Na spokojnym domu z ogródkiem, mężusiem i gromadką dzieci u spódnicy. Nie zdziwłabym się, gdyby po pewnym czasie Raoul nie zaczął krzywo patrzeć na jej śpiewanie w operze. Nie jestem po prostu w stanie uwierzyć, że u jego boku przeżywała cokolwiek fascynującego xD Dlatego to "czasami..." jest tu jak najbardziej trafione Happy

Aczkolwiek mężusiowi pewnie by się nie spodobało ;P

A co do telewizji to chyba CANAL+ puścił Upiora... z lektorem...nawet na piosenkach O.o

Lira

Ba! Jaka normalna kobieta wybrałaby Raoula?
Stabilizacja, domek, normalne życie... Chyba nikt, kto ma takiego Anioła Muzyki pod ręką by nie wybrał nudnej normalności!

A tekst mi się podobał, już mówiłam.

Lai, a z jaką książką? xD

Aliś

Lira

Ale na CANAL+ idzie zmieniać dźwięk i włączać napisy, nie? xD